تابان خواجه‌نصیری

در شرایطی که ایران تحت شدیدترین تحریم‌ها و تهدیدات نظامی قرار دارد، برخی تحلیل‌گران پیشنهاد می‌کنند که ایران با تهدید به ساخت بمب اتمی، طرف‌های غربی را به مذاکره وادار کند. اما این رویکرد رادیکال می‌تواند به تشدید بحران و افزایش خطرات برای ایران، منطقه و جهان منجر شود. این مقاله با بررسی یادداشتی که در پاسخ به این تحلیل‌گران نوشته شده است، به تحلیل راه‌حل‌های جایگزین مانند اعتمادسازی، اجتناب از تنش و دیپلماسی خلاقانه می‌پردازد. این راه‌حل‌ها نه تنها می‌توانند به کاهش تنش‌ها کمک کنند، بلکه منافع ملی ایران را نیز در بلندمدت تأمین می‌کنند.

ایران در سال‌های اخیر تحت تحریم‌های شدید اقتصادی و تهدیدات نظامی از سوی آمریکا و متحدانش قرار گرفته است. این شرایط باعث شده است که برخی تحلیل‌گران و سیاست‌گذاران به دنبال راه‌حل‌های رادیکال برای مقابله با این فشارها باشند. یکی از این پیشنهادها، تهدید به ساخت بمب اتمی است تا طرف‌های غربی را به مذاکره وادار کند. اما این رویکرد چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد؟ آیا راه‌حل‌های بهتری وجود دارد که بتواند منافع ایران را تأمین کند بدون اینکه بحران را تشدید کند؟ این مقاله با بررسی یادداشتی در پاسخ به این تحلیل‌گران، به تحلیل راه‌حل‌های جایگزین می‌پردازد.

شرایط فعلی ایران بسیار دشوار است و احساس محاصره و تهدید دائمی می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های رادیکال منجر شود. برخی تحلیل‌گران پیشنهاد می‌کنند که ایران با تهدید به ساخت بمب اتمی، طرف‌های غربی را به مذاکره وادار کند. اما این یک تفکر و تصمیم رادیکال است که باید از آن به شدت اجتناب کرد. ما در شرایط سعی و خطا نیستیم و هرگونه اقدامات رادیکال می‌تواند پیامدهای خطرناکی برای ایران، منطقه و جهان داشته باشد.

در چنین شرایطی، جستجوی راه‌حل‌های خلاقانه و دیپلماتیک، حتی اگر دشوار به نظر برسد، ممکن است بهترین گزینه برای جلوگیری از تشدید بحران و تأمین منافع ملی باشد. هرگونه اقدامات رادیکال نه تنها بحران را تشدید می‌کند، بلکه می‌تواند به انزوای بیشتر ایران و افزایش فشارهای بین‌المللی منجر شود.

ضرب‌المثل «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» می‌تواند ما را به سمت انتخاب‌های پرخطر سوق دهد، اما اگر خویشتن‌داری کنیم و آرامش خود را حفظ کنیم، این گفته به ما یادآوری می‌کند که حتی در بدترین شرایط هم می‌توان راه‌حل‌های تازه و غیرمنتظره‌ای پیدا کرد. این ضرب‌المثل همچنین به ما نشان می‌دهد که حتی در اوج ناامیدی، با شفافیت و دیپلماسی می‌توان راهی به سوی صلح باز کرد.

یکی از این راه‌های غیرمنتظره، اعتمادسازی از طریق شفافیت است. روی این موضوع باید کار کنیم. «اجتناب از تنش» نیز راه دیگری است که می‌تواند به کاهش بحران کمک کند. سیاست‌ها باید به گونه‌ای تدوین شوند که دولت، حکومت و مردم یک سیاست واحد را پیش ببرند: اعتمادسازی و اجتناب از تنش.

تهدید به ساخت بمب اتمی به عنوان یک ابزار چانه‌زنی، ممکن است در کوتاه‌مدت توجه طرف‌های غربی را جلب کند، اما در بلندمدت می‌تواند به تشدید بحران و افزایش خطرات منجر شود. به گفته جان مولر، استاد علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی اوهایو، "تهدیدات رادیکال معمولاً به جای حل مشکل، بحران را تشدید می‌کنند و فضای مذاکره را تخریب می‌کنند" (منبع: Foreign Affairs, 2023).

در عوض، اعتمادسازی و اجتناب از تنش می‌تواند به عنوان یک راه‌حل پایدارتر و کم‌خطرتر در نظر گرفته شود. اعتمادسازی می‌تواند شامل افزایش شفافیت در برنامه‌های هسته‌ای، مشارکت در گفت‌وگوهای منطقه‌ای و انجام گام‌های کوچک برای کاهش نگرانی‌های جامعه جهانی باشد. به عنوان مثال، ایران می‌تواند با اجازه بازرسی‌های بیشتر توسط سازمان انرژی اتمی (IAEA)، حسن نیت خود را نشان دهد.

ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، معتقد است که "اعتمادسازی و دیپلماسی خلاقانه می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد فضای مناسب برای مذاکرات کمک کند" (منبع: CFR, 2023). به عنوان مثال، ایران می‌تواند با ایجاد یک میز مذاکره با حضور کشورهای خلیج فارس و میانجی‌های بی‌طرف مثل سوئیس یا عمان، فضایی برای گفت‌وگوی منطقه‌ای فراهم کند. این رویکرد نه تنها به نفع ایران است و حسن نیت آن را نشان می‌دهد، بلکه می‌تواند به ایجاد ثبات در منطقه نیز کمک کند و از انزوای بیشتر جلوگیری کند.

اجتناب از تنش نیز یک راه‌حل کلیدی است. ایران می‌تواند با پرهیز از تهدیدات رادیکال و تمرکز بر دیپلماسی، به کاهش بحران کمک کند. این شامل تقویت روابط با کشورهای منطقه و مشارکت در گفت‌وگوهای چندجانبه است.

در تاریخ، مواردی مانند کره شمالی و لیبی نشان داده‌اند که اتخاذ رویکردهای رادیکال یا کاهش شفافیت در برنامه‌های هسته‌ای، عواقب سنگینی برای کشورها به همراه داشته است. کره شمالی از تحریم‌های شدید اقتصادی رنج می‌برد و لیبی نیز پس از خلع سلاح هسته‌ای با مداخلات نظامی روبرو شد. این نمونه‌ها نشان می‌دهند که تهدیدهای اتمی، راه‌حل پایدار و امنی نیستند.

دیپلماسی خلاقانه می‌تواند نقش مؤثری در کاهش تنش‌ها داشته باشد. ایجاد گروه‌های کاری مشترک با کشورهای منطقه و قدرت‌های جهانی برای حل مشکلات اقتصادی و امنیتی می‌تواند فضای مذاکره را تسهیل کند.

تهدید به ساخت بمب اتمی به عنوان یک ابزار چانه‌زنی، ممکن است در کوتاه‌مدت توجه طرف‌های غربی را جلب کند، اما پیامدهای انسانی و اخلاقی آن نباید نادیده گرفته شود. جنگ به طور مستقیم زندگی میلیون‌ها انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اقتصاد کشورها را نابود می‌کند. بان کی‌مون اشاره می‌کند: "صلح پایدار زمانی ممکن است که انسان‌ها مرکز توجه تصمیم‌گیری‌ها قرار گیرند."

تهدید به ساخت بمب اتمی به عنوان یک راه‌حل رادیکال، می‌تواند به تشدید بحران و افزایش خطرات برای ایران، منطقه و جهان منجر شود. در عوض، اعتمادسازی با دیپلماسی چندجانبه و اجتناب از تنش می‌تواند به عنوان یک راه‌حل پایدارتر و کم‌خطرتر در نظر گرفته شود. این رویکرد نه تنها به کاهش تنش‌ها کمک می‌کند، بلکه منافع ملی ایران را نیز در بلندمدت تأمین می‌کند. در شرایطی که ایران تحت فشارهای شدید قرار دارد، تمرکز بر دیپلماسی و اعتمادسازی می‌تواند بهترین راه‌حل برای مقابله با بحران باشد.

1. John Mueller, "The Risks of Radical Threats in International Diplomacy," Foreign Affairs, 2023.
2. Richard Haass, "The Importance of Confidence-Building Measures in Diplomacy," Council on Foreign Relations (CFR), 2023.
3. IAEA Reports on Iran's Nuclear Program, 2023.
4. تحلیل‌های سیاسی از منابع معتبر بین‌المللی و منطقه‌ای.

سلام جناب آقای خواجه نصیری گرامی، وقت شما بخیر و نیکی باشه.

تشکر و سپاس از مطالب بسیار مفید و متنوع جنابعالی منتشر شده در سایت وزین که مدیریت آن را بعهده دارید.

عطف به مقاله تحت عنوان «تهدید به بمب اتمی یا اعتماد سازی؟ راهبرد های ایران در مواجه با تحریم ها و تهدیدات » معروض می دارد:

خاورمیانه در سالهای گذشته آبستن حوادث هولناک بسیاری بوده است. در این شرایط حساس و بحرانی اصح است ایران از خرد جمعی و استفاده از نظرات دلسوزانه اندیشمندان ، محققان برجسته علوم سیاسی و افراد فرهیخته و فهیم که از مشی اعتدالی برخوردار هستند استفاده نمایند.

همانطور که در مقاله جنابعالی نیز اشاره نمودید و به نظر اینجانب بهترین راهکار اعتماد سازی ، اجتناب از تنش و دیپلماسی خلاقانه است که تامین کننده منافع ملی است.

عقلانیت حکم می کند که خردمندانه تلاش کنیم تا ایران در انزوا قرار نگیرد و فشار های بین المللی نیز کم شود. رشد و توسعه اقتصادی و کاهش تورم و تقویت پول ملی و کاهش بیکاری و رفع ناترازی های مختلف نیازمند ثبات و آرامش در کشور و منطقه است.

دکتر حسن قاسمی شاد

http://www.Ghasemishad.ir

مقاله: فروپاشی اقتصاد و دموکراسی ناقص آمریکا: بدهی‌های سرسام‌آور، تحریم‌ها، و تأثیرات جهانی

نویسنده: تابان خواجه‌نصیری

چکیده:

ایالات متحده آمریکا، با بدهی ملی بیش از ۳۵ تریلیون دلار، بزرگترین بدهکار جهان است. هر نوزاد آمریکایی که به دنیا می‌آید، با حدود ۱۰۴,۴۷۷ دلار بدهی متولد می‌شود. این کشور با چاپ پول و تحریم‌های گسترده، نه تنها اقتصاد خود را مدیریت می‌کند، بلکه تأثیرات منفی شدیدی بر اقتصاد جهانی و زندگی مردم در سایر کشورها وارد می‌سازد. این مقاله به بررسی بحران بدهی آمریکا، شیوه‌های مدیریت اقتصادی آن، و تأثیرات مخرب سیاست‌های تحریمی و جنگ اقتصادی این کشور می‌پردازد. همچنین، دیدگاه منتقدانی که معتقدند نظام اقتصادی و سیاسی آمریکا در حال فروپاشی است، بررسی می‌شود.

مقدمه:

ایالات متحده آمریکا، به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان، سال‌هاست که از موقعیت خود به عنوان ابرقدرت جهانی استفاده می‌کند. با این حال، پشت این ظاهر قدرتمند، بحران‌های عمیقی نهفته است. بدهی ملی سرسام‌آور، تحریم‌های گسترده، و سیاست‌های اقتصادی ناعادلانه، نه تنها اقتصاد آمریکا را تهدید می‌کنند، بلکه زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده‌اند. این مقاله به بررسی این بحران‌ها و تأثیرات آن‌ها بر اقتصاد جهانی می‌پردازد.

بدنه اصلی:

اقتصاد آمریکا، که زمانی نماد قدرت و ثبات جهانی بود، امروز با چالش‌های عمیقی روبه‌روست که پایه‌های آن را متزلزل کرده‌اند.

بدهی ملی سرسام‌آور این کشور، همراه با سیاست‌هایی مانند چاپ بی‌رویه پول و تحریم‌های گسترده، نه تنها اقتصاد داخلی را تحت فشار قرار داده، بلکه موجی از ناپایداری را به سراسر جهان صادر کرده است.

این سیاست‌ها، که اغلب با فشار لابی‌های قدرتمند و تصمیم‌گیری‌های سیاسی کوتاه‌مدت هدایت می‌شوند، پرسش‌هایی جدی درباره پایداری نظام اقتصادی و دموکراسی ناقص آمریکا مطرح کرده‌اند.

در این بخش، ابتدا به بحران بدهی ملی و ابعاد آن پرداخته می‌شود، سپس شیوه‌های مدیریت این بدهی و تأثیرات جهانی آن بررسی می‌گردد.

در ادامه، نقش تحریم‌ها، جنگ اقتصادی، و دیدگاه‌های موافق و مخالف درباره آینده این ابرقدرت تحلیل خواهد شد.

۱. بدهی ملی آمریکا: بحرانی که هر روز بزرگ‌تر می‌شود

• بدهی ملی آمریکا: تا ژوئیه ۲۰۲۴، بدهی ملی آمریکا به بیش از ۳۵ تریلیون دلار رسیده است (U.S. Treasury, 2024).
• بدهی هر فرد آمریکایی: با جمعیت حدود ۳۳۵ میلیون نفر، هر فرد آمریکایی (از جمله نوزادان) به طور متوسط ۱۰۴,۴۷۷ دلار بدهکار است (محاسبه بر اساس داده‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا).
• بدهی هر تابعیت‌گیرنده جدید: هر فردی که تابعیت آمریکا می‌گیرد، به طور خودکار با این بدهی سنگین مواجه می‌شود.
• دیدگاه منتقدان:
  • جان کینگ دانلپ، اقتصاددان معروف، در کتاب "The Bubble Economy" (۲۰۲۳) می‌نویسد: "افزایش بدهی ملی آمریکا نشان‌دهنده مدیریت نادرست اقتصادی و سیاسی است که در نهایت به فروپاشی ساختاری منجر خواهد شد" (Donlop, 2023).
  • استفانی کلتن، اقتصاددان حوزه نظریه پولی مدرن (MMT)، معتقد است که بدهی ملی تنها مشکلی نیست، اما افزایش آن بدون برنامه‌ریزی برای سرمایه‌گذاری‌های مولد می‌تواند به بحران‌های اقتصادی منجر شود (Kelton, 2023).

۲. مدیریت بدهی با چاپ پول: تأثیرات جهانی

• چاپ پول و تورم جهانی: آمریکا با چاپ پول و افزایش نقدینگی، تورم را به اقتصادهای دیگر صادر می‌کند. این موضوع به ویژه برای کشورهایی که به دلار وابسته هستند، مشکل‌ساز است (IMF, 2023).
  • دیدگاه کینزی: پل کروگمن، اقتصاددان برنده جایزه نوبل، در مقاله‌ای در The New York Times (۲۰۲۳) تأکید می‌کند: "چاپ پول بدون کنترل می‌تواند به تورم جهانی و ناپایداری اقتصادی منجر شود" (Krugman, 2023).
• کاهش ارزش دلار: افزایش عرضه دلار می‌تواند باعث کاهش ارزش آن شود، اما از آنجا که دلار ارز ذخیره جهانی است، این تأثیرات به سایر کشورها نیز منتقل می‌شود (World Bank, 2023).
• نقش لابی‌ها و گروه‌های فشار:
  • لابی‌های نظامی و اقتصادی:
    • نوآم چامسکی، فیلسوف و منتقد سیاسی، در کتاب "Profit Over People" (۲۰۲۲) می‌نویسد: "لابی‌های نظامی و شرکت‌های چندملیتی نقش کلیدی در شکل‌دادن به سیاست‌های اقتصادی و تحریم‌های آمریکا دارند" (Chomsky, 2022).
    • جان میلنر، تحلیلگر اقتصادی، در مقاله‌ای در Forbes (۲۰۲۳) بیان می‌کند: "تأثیر لابی‌ها بر تصمیمات سیاسی می‌تواند به نفع طبقه ثروتمند و به ضرر مردم عادی باشد" (Millner, 2023).

۳. تحریم‌ها و جنگ اقتصادی: ابزارهای فشار آمریکا

• تحریم‌های اقتصادی: آمریکا از تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای فشار بر کشورهایی مانند ایران، روسیه، کوبا، و ونزوئلا استفاده می‌کند. این تحریم‌ها تأثیرات شدیدی بر زندگی مردم عادی در این کشورها داشته‌اند (UN Human Rights Council, 2023).
  • دیدگاه بین‌المللی:
    • پروفسور جوزف استیگلیتز، اقتصاددان برنده جایزه نوبل، در مقاله‌ای در Project Syndicate (۲۰۲۳) می‌نویسد: "تحریم‌ها نه تنها بی‌اثر هستند، بلکه می‌توانند به افزایش فقر و نابرابری در کشورهای هدف منجر شوند" (Stiglitz, 2023).
• تعرفه‌های بالا: تعرفه‌های تجاری آمریکا بر کالاهای وارداتی (مانند تعرفه‌های دوران ترامپ علیه چین) هزینه‌های تولید و زندگی را در سایر کشورها افزایش داده‌اند (WTO, 2023).

تحلیل تاریخی و مقایسه‌ای

• تاریخچه بدهی ملی:
  • رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ با کاهش مالیات‌ها و افزایش هزینه‌های نظامی، بدهی ملی آمریکا را به طور چشمگیری افزایش داد.
  • دونالد ترامپ نیز با کاهش مالیات‌های شرکتی، بدهی ملی را در دوران ریاست‌جمهوری خود افزایش داد (Congressional Budget Office, 2023).
• مقایسه با کشورهای دیگر:
  • ژاپن با بدهی ملی بیش از ۲۵۰٪ تولید ناخالص داخلی، نمونه‌ای از مدیریت موفق بدهی است که آمریکا می‌تواند از آن درس بگیرد (OECD, 2023).

ژاپن، با وجود بدهی‌های سنگین، توانسته است با تمرکز بر سرمایه‌گذاری‌های تولیدی، نوآوری‌های تکنولوژیک و کاهش وابستگی به ارزهای خارجی، الگوی مؤثری برای مدیریت بدهی ارائه دهد. چنین راهکارهایی می‌تواند درس‌های مهمی برای سیاست‌گذاران آمریکایی به همراه داشته باشد.

۴. دیدگاه منتقدان: فروپاشی نظام اقتصادی و سیاسی آمریکا

• شاید به نظر کمی احساسی به نظر برسد اما نویسنده معتقد است که نظام اقتصادی و سیاسی آمریکا در حال فروپاشی و این بخصوص با حضور مجدد دونالد ترامپ در کاخ سفید کاغذی از علائم است. بدهی‌های سرسام‌آور، تحریم‌های ناعادلانه، تهدیدها و سیاست‌های جنگ‌طلبانه، نه تنها اقتصاد آمریکا را تضعیف کرده‌اند، بلکه اعتبار این کشور را در سطح جهانی به شدت کاهش داده‌اند.
• دیدگاه دیوید استاکمن، وزیر سابق بودجه آمریکا، در کتاب "The Great Deformation" (۲۰۲۳): "نظام اقتصادی آمریکا به دلیل فساد و مدیریت نادرست در حال فروپاشی است" (Stockman, 2023).

نظام سیاسی ایالات متحده تنها در صورتی می‌تواند انعطاف‌پذیری واقعی خود را نشان دهد که به جای توسل به تهدید، تحریم، و چاپ بی‌رویه دلار - که اقتصاد ملت‌های دیگر را به ورطه نابودی می‌کشاند - با کاهش هزینه‌های نظامی و اجرای اصلاحات مالیاتی، رفاه شهروندان خود و مردم سراسر جهان را در اولویت قرار دهد.

۵. دیدگاه موافقان: اقتصاد آمریکا همچنان قوی است

• نوآوری و فناوری: آمریکا همچنان پیشرو در حوزه‌های فناوری و نوآوری است (Forbes, 2023).
  • بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، در مصاحبه‌ای با CNN (۲۰۲۳) می‌گوید: "آمریکا با وجود چالش‌ها، همچنان رهبر جهانی در حوزه فناوری است" (Gates, 2023).
• دلار به عنوان ارز جهانی: دلار آمریکا همچنان ارز ذخیره جهانی است و این موقعیت به آمریکا اجازه می‌دهد تا بدهی‌های خود را مدیریت کند (Federal Reserve, 2023).

نتیجه‌گیری:

اقتصاد آمریکا با بحران‌های عمیقی مواجه است، اما هنوز از ابزارهای قدرتمندی مانند دلار و بازارهای مالی برای حفظ موقعیت خود استفاده می‌کند. با این حال، سیاست‌های ناعادلانه‌ای مانند تحریم‌ها و جنگ اقتصادی، تأثیرات مخربی بر زندگی مردم در سراسر جهان داشته‌اند. به نظر من، نظام اقتصادی و سیاسی آمریکا در حال فروپاشی است، و مردم دنیا باید با آگاهی و اقدامات هماهنگ، به سرعت این فرآیند را تسریع کنند. در حالی که بحران‌های اقتصادی آمریکا تأثیرات جهانی دارند، نقش کشورهای دیگر در مدیریت تبعات این بحران‌ها غیرقابل انکار است. همکاری‌های بین‌المللی و راه‌حل‌های هماهنگ می‌توانند به ایجاد ثبات در اقتصاد جهانی کمک کنند.

منابع و مآخذ:

1. U.S. Department of the Treasury. (2024). National Debt Clock.
2. International Monetary Fund (IMF). (2023). Global Economic Outlook.
3. World Bank. (2023). World Development Indicators.
4. United Nations Human Rights Council. (2023). Impact of Sanctions on Human Rights.
5. World Trade Organization (WTO). (2023). Trade Policy Review: United States.
6. Federal Reserve. (2023). Monetary Policy Report.
7. Forbes. (2023). Top 10 Innovative Companies in the U.S.
8. Bloomberg. (2023). Global Financial Markets Report.
9. Donlop, J. K. (2023). The Bubble Economy.
10. Kelton, S. (2023). The Deficit Myth.
11. Krugman, P. (2023). The New York Times.
12. Chomsky, N. (2022). Profit Over People.
13. Millner, J. (2023). Forbes.
14. Stiglitz, J. (2023). Project Syndicate.
15. Congressional Budget Office. (2023). U.S. Fiscal Outlook.
16. OECD. (2023). Economic Surveys: Japan.
17. Stockman, D. (2023). The Great Deformation.
18. Gates, B. (2023). CNN Interview.

معرفی کتاب برای مطالعه بیشتر:

1. "The Deficit Myth" by Stephanie Kelton
   - بررسی سیاست‌های مالی آمریکا و تأثیرات بدهی ملی.
2. "Economic Sanctions: Too Much of a Bad Thing?" by Gary Clyde Hufbauer
   - تحلیل تأثیرات تحریم‌های اقتصادی بر کشورها و مردم.
3. "The Great Deformation: The Corruption of Capitalism in America" by David A. Stockman
   - نقد نظام اقتصادی آمریکا و بحران‌های مالی آن.

سلام ، صبح آدینه شما بخیر و نیکی باشه. آرزومندم خوب و سلامت باشید و دلتون خوش باشه.

آمریکا با جذب بهترین ژن های واقعی خوب از کشورهای مختلف دنیا از نظر انواع هوش های چندگانه از طریق مهاجرت صاحب برترین و پیشرفته ترین تکنولوژی های مختلف نظامی، فضایی، الکترونیک و الکتروتکنیک، مکانیک و....است. ثروت، قدرت و استفاده از ابزارهای قوی رسانه ای و تبلیغاتی و چاپ دلار، داشتن طلا ، رمز ارزها ، نفوذ قوی در سازمان ملل ، شورای امنیت و وتو کردن تصمیمات مزیت قوی رقابتی برای خود در دنیا ایجاد کرده است.

آمریکا با استفاده از همه ابزارهای مختلف سعی بر فشار بر کشور های مختلف جهان است. حتی اخیراً فشار بر کانادا ، مکزیک ، کشورهای اروپایی، چین و کشور های در حال توسعه را از طریق تعرفه‌ها و... بیشتر کرده است.

متأسفانه و شوربختانه اکثریت مردم ایران در اثر تحریم های ظالمانه چند ساله آمریکا زیر خط فقر رفته اند و پول های ایران در اثر تحریم بلوکه شده است و دادوستد از طریق شبکه بانکی با کشورهای مختلف دنیا غیر ممکن شده است.

خوی حیوانی و زیاده خواهی و خودشیفته بودن، دروغگویی و پوپولیسم دونالد ترامپ وضعیت را بدتر کرده است و قانون جنگل را حاکم کرده است.

الگوهای پنهان در شراره‌های خورشیدی: تحلیل احتمالاتی فعالیت‌های خورشید در نمودارهای ۱۵ ساله

نوشته: تابان خواجه‌نصیری

تاریخ: ۹ مارس ۲۰۲۵

چکیده:

در این مقاله، دو نمونه از فعالیت‌های خورشیدی بررسی شده‌اند که نشان‌دهنده وقوع شراره‌های خورشیدی با زمان‌بندی دقیق و مشابه در روزهای مختلف هستند. شراره اول در ۵ مارس ۲۰۲۵ رأس ساعت ۱۱:۰۰ UTC شروع شده و در ۱۱:۳۰ به اوج رسیده، و شراره دوم در ۷ مارس ۲۰۲۵ رأس ساعت ۲۰:۰۰ UTC شروع شده و در ۲۰:۳۰ به اوج رسیده است. با استفاده از مدل‌های ریاضی و تحلیل احتمالاتی، نشان داده می‌شود که احتمال وقوع چنین الگوهایی به‌صورت تصادفی بسیار ناچیز است. این نتایج حاکی از وجود فرآیندهای غیرتصادفی و احتمالاً الگوهای پنهان در دینامیک خورشیدی است.

مقدمه:

خورشید، ستاره‌ای پویا و فعال، میزبان پدیده‌هایی چون شراره‌های خورشیدی (Solar Flares) و پرتاب جرم تاجی (CME) است که تأثیرات عمیقی بر فضا و فناوری‌های زمینی دارند. مطالعه الگوهای زمانی این رویدادها می‌تواند درک ما از فرآیندهای حاکم بر فعالیت‌های خورشیدی را بهبود بخشد. در این پژوهش، دو شراره خورشیدی خاص که در تاریخ‌های ۵ و ۷ مارس ۲۰۲۵ در نمودارهای پرتوی ایکس ثبت شده‌اند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این شراره‌ها با زمان‌بندی دقیق و مشابه، پرسش‌هایی درباره تصادفی بودن یا وجود نظم در فعالیت‌های خورشیدی مطرح می‌کنند.

بدنه اصلی:

۱. توصیف رویدادها:

• شراره اول: در ۵ مارس ۲۰۲۵، شراره‌ای با شدت M1.79 رأس ساعت ۱۱:۰۰ UTC شروع شده و پس از ۳۰ دقیقه، در ساعت ۱۱:۳۰ UTC به اوج خود رسیده است.
• شراره دوم: در ۷ مارس ۲۰۲۵، شراره‌ای با شدت M1.57 رأس ساعت ۲۰:۰۰ UTC آغاز شده و پس از ۳۰ دقیقه، در ساعت ۲۰:۳۰ UTC به اوج رسیده است.

این زمان‌بندی دقیق (شروع رأس ساعت و اوج‌گیری پس از ۳۰ دقیقه) در هر دو روز، فرضیه تصادفی بودن را به چالش می‌کشد.

۲. مدل احتمالاتی:

برای تحلیل احتمال تصادفی بودن این الگوها، دو فرض اصلی در نظر گرفته شده است:

• وقوع شراره‌ها به‌صورت یکنواخت و تصادفی در طول ۱۴۴۰ دقیقه یک روز (۲۴ ساعت × ۶۰ دقیقه).
• مستقل بودن رویدادها در روزهای مختلف.

دو حالت محاسباتی بررسی می‌شود:

1. حالت اول: زمان شروع و زمان اوج هر دو تصادفی باشند.
2. حالت دوم: زمان شروع تصادفی باشد، اما اوج‌گیری ۳۰ دقیقه بعد یک ویژگی ذاتی و ثابت شراره‌ها باشد.

۳. محاسبات احتمالاتی:

حالت اول (شروع و اوج هر دو تصادفی):

الف) احتمال شروع در یک دقیقه خاص:

• شراره اول: شروع در ۱۱:۰۰
• شراره دوم: شروع در ۲۰:۰۰

ب) احتمال اوج‌گیری دقیقاً ۳۰ دقیقه بعد:

• شراره اول: اوج در ۱۱:۳۰
• شراره دوم: اوج در ۲۰:۳۰

ج) احتمال وقوع الگو در یک روز:

(برای روز اول: شروع در ۱۱:۰۰ و اوج در ۱۱:۳۰)

(برای روز دوم: شروع در ۲۰:۰۰ و اوج در ۲۰:۳۰)

د) احتمال کل برای دو روز:

حالت دوم (اوج‌گیری ۳۰ دقیقه بعد ثابت):

الف) احتمال شروع در یک دقیقه خاص:

• شراره اول: شروع در ۱۱:۰۰
• شراره دوم: شروع در ۲۰:۰۰

ب) احتمال کل برای دو روز:

چون اوج‌گیری ۳۰ دقیقه بعد ثابت فرض شده، فقط احتمال شروع‌ها محاسبه می‌شود:

۴. تحلیل نتایج:

• حالت اول: احتمال 2.32 × 10^-13 (تقریباً ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۲۳۲) نشان می‌دهد که اگر هم شروع و هم اوج‌گیری تصادفی باشند، وقوع این الگو به‌صورت اتفاقی تقریباً غیرممکن است.
• حالت دوم: احتمال 4.82 × 10^-7 (تقریباً ۰.۰۰۰۰۰۰۴۸۲) نیز بسیار ناچیز است و فرض تصادفی بودن را رد می‌کند، به‌ویژه با توجه به اینکه این مقدار فقط احتمال شروع در زمان‌های خاص را در نظر می‌گیرد.

در هر دو حالت، احتمال‌ها آن‌قدر کوچک هستند که نمی‌توان این الگوها را نتیجه فرآیندهای تصادفی دانست. این یافته با مشاهدات ۱۵ ساله نگارنده هم‌راستاست که نشان‌دهنده وجود الگوهای تکرارشونده در فعالیت‌های خورشیدی است.

نتیجه‌گیری:

تحلیل احتمالاتی دو شراره خورشیدی در ۵ و ۷ مارس ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که زمان‌بندی دقیق آنها (شروع رأس ساعت و اوج‌گیری پس از ۳۰ دقیقه) نمی‌تواند تصادفی باشد. در حالت محافظه‌کارانه (اوج‌گیری تصادفی)، احتمال کل 2.32 × 10^-13 است، و در حالت واقع‌بینانه‌تر (اوج‌گیری ثابت)، احتمال 4.82 × 10^-7 به دست می‌آید. هر دو نتیجه وجود نظم یا فرآیندهای غیرتصادفی در دینامیک خورشیدی را تأیید می‌کنند. پیشنهاد می‌شود پژوهش‌های بیشتری با داده‌های گسترده‌تر و مدل‌های فیزیکی پیشرفته‌تر برای شناسایی مکانیزم‌های پشت این الگوها انجام شود.

منابع و مآخذ:

1. Space Weather: www.spaceweather.com
2. داده‌های مشاهداتی نگارنده در بازه ۱۵ ساله از فعالیت‌های خورشیدی

نوشته: تابان خواجه‌نصیری

چکیده:

در این مقاله، دو مورد اخیر از فعالیت‌های خورشیدی (CME) که در تاریخ‌های ۵ مارس ۲۰۲۵ و ۷ مارس ۲۰۲۵ رخ داده‌اند، بررسی شده‌اند. این فعالیت‌ها به طور دقیق در زمان‌های مشخصی (راس ساعت ۱۱:۰۰ UTC و ۲۰:۰۰ UTC) آغاز شده‌اند. هر دو رویداد پس از دقیقاً ۳۰ دقیقه (راس ساعت ۱۱:۳۰ و ۲۰:۳۰ UTC) به نقطه اوج خود رسیده‌اند. این مقاله به تحلیل الگوهای زمانی این رویدادها و بررسی ارتباط احتمالی آن‌ها با رویدادهای زمینی مانند زلزله‌ها می‌پردازد.

مقدمه:

خورشید یک ستاره طبیعی است که در مرکز منظومه شمسی قرار دارد. فعالیت‌ها و فوران‌های تاجی خورشید باید طبیعی باشند. با این حال، وقتی مشاهده می‌شود که الگوهایی همزمان با زمان استاندارد زمین و به صورت مشابه به تعداد زیاد رخ می‌دهند، این فعالیت‌های مشکوک باید ثبت و گزارش شوند. فعالیت‌های خورشیدی مانند فوران‌های تاجی (CME) و شراره‌های خورشیدی معمولاً به دلیل فرآیندهای مغناطیسی پیچیده در سطح خورشید رخ می‌دهند. با این حال، مشاهده شده است که برخی از این رویدادها در زمان‌های خاصی (راس ساعت UTC) اتفاق می‌افتند. این مقاله به بررسی دو مورد اخیر از این رویدادها و تحلیل الگوهای زمانی آن‌ها می‌پردازد.

بدنه اصلی:

1. بررسی اولین مورد: ۵ مارس ۲۰۲۵
   • زمان شروع: ۱۱:۰۰ UTC
   • زمان اوج وقوع: ۱۱:۳۰ UTC
   • سطح فعالیت: M1.79
   • جزئیات فعالیت‌ها: C2.8, C3.4, C2.1, C3.6, C4.6
   • تحلیل الگوهای زمانی: بررسی دقیق زمان شروع و اوج فعالیت‌ها
   
   
   

   تحرکات مشکوک راس ساعت به وقت استاندارد زمین UTC

   
   
   
2. بررسی دومین مورد: ۷ مارس ۲۰۲۵
   • زمان شروع: ۲۰:۰۰ UTC
   • زمان اوج وقوع: ۲۰:۳۰ UTC
   • سطح فعالیت: M1.57
   • جزئیات فعالیت‌ها: C1.4 تا C1.57
   • تحلیل الگوهای زمانی: بررسی دقیق زمان شروع و اوج فعالیت‌ها
3. ارتباط احتمالی با رویدادهای زمینی
   • بررسی فاصله‌های زمانی بین فعالیت‌های خورشیدی و زلزله‌ها
   • تحلیل آماری برای بررسی همبستگی بین این رویدادها

نتیجه‌گیری:

این مقاله نشان می‌دهد که برخی از فعالیت‌های خورشیدی در زمان‌های خاصی (راس ساعت UTC) رخ می‌دهند. این الگوهای زمانی غیرمعمول نیاز به بررسی بیشتر دارند و می‌توانند پایه‌ای برای تحقیقات آینده در مورد ارتباط بین فعالیت‌های خورشیدی و رویدادهای زمینی باشند.

منابع:

• سایت Space Weather

توهم قدرت: فریبی که ترس می‌آفریند

«هر کسی متوهم‌تر، ترسش بیشتر
هر کسی متوهم‌تر، ترس از او هم بیشتر»

نوشته: تابان خواجه‌نصیری

چکیده:

این مقاله استدلال می‌کند که سیاست و حکمرانی اساساً نوعی توهم است، توهمی که ریشه در فریب دارد و ترس را در تمامی لایه‌های خود—از حاکمان تا مردم—تقویت می‌کند. با بررسی ریشه‌شناسی «توهم» در زبان‌ها و کاوش در چرخه‌ی فریب و ترس، نشان داده می‌شود که هرچه توهم قدرت و کنترل عمیق‌تر شود، ترس از فریب خوردن و از دست دادن آن نیز فزونی می‌یابد. این پژوهش با تکیه بر منابع روان‌شناختی، فلسفی و جامعه‌شناختی، سیاست را نه به‌عنوان یک واقعیت عینی، بلکه به‌عنوان یک ساختار ذهنی شکننده معرفی می‌کند که در آن ترس و توهم به هم گره خورده‌اند.

مقدمه:

سیاست و حکمرانی، که اغلب به‌عنوان ستون‌های نظم اجتماعی شناخته می‌شوند، شاید بیش از آنچه تصور می‌کنیم، به یک توهم شباهت داشته باشند—توهمی که با فریب ساخته شده و با ترس پایدار می‌ماند. انسان از دیرباز در پی کنترل و قدرت بوده، اما آیا این مفاهیم واقعی‌اند یا صرفاً باورهایی جمعی که در ذهن ما ریشه دوانده‌اند؟ این مقاله با الهام از یک ضرب‌المثل پارسی بازسازی‌شده—"هر کسی متوهم‌تر، ترسش بیشتر؛ هر کسی متوهم‌تر، ترس از او هم بیشتر"—به کاوش در این ایده می‌پردازد که سیاست، به‌عنوان یک توهم، ذاتاً با فریب پیوند خورده و این پیوند ترسی پایان‌ناپذیر را در درون و بیرون خود تولید می‌کند. با بررسی ریشه‌های زبانی «توهم» و تحلیل روان‌شناختی و اجتماعی، این متن نشان می‌دهد که هرچه این توهم عمیق‌تر شود، ترس از فروپاشی آن نیز بزرگ‌تر می‌گردد.

بدنه اصلی:

توهم و فریب: ریشه‌شناسی و مفهوم

واژه «توهم» در زبان فارسی از ریشه عربی «وهم» به معنای گمان اشتباه یا خیال گرفته شده است (ابن منظور، 1414ق/1993م، لسان‌العرب). در زبان‌های هندواروپایی نیز این پیوند با فریب آشکار است: در لاتین، «hallucinatio» (فریب ذهن) و «illusio» (بازی و فریب) هر دو به انحراف از واقعیت اشاره دارند (Liddell & Scott, 1940). در آلمانی، «Wahn» از ریشه ژرمنی *wōnaz (گمان اشتباه) به همین معنا متصل است (Kluge, 2002). این نزدیکی زبانی نشان می‌دهد که توهم ذاتاً با فریب—چه فریب حواس باشد، چه ذهن—همراه است.

سیاست به‌عنوان توهم

فیلسوفانی چون ماکس اشتیرنر سیاست و قدرت را «شبح‌هایی» می‌دانند که تنها در ذهن ما وجود دارند. او در «یگانه و دارایی او» می‌نویسد: «دولت چیزی نیست جز یک شبح که ما خود آن را خلق کرده‌ایم» (Stirner, 1844/1995, p. 45). میشل فوکو نیز در «مراقبت و تنبیه» استدلال می‌کند که قدرت نه یک شیء ثابت، بلکه شبکه‌ای از روابط است که با گفتمان و فریب حفظ می‌شود (Foucault, 1975/1995, p. 27). این دیدگاه‌ها تأیید می‌کنند که سیاست و حکمرانی، فارغ از نمود بیرونی‌شان، به باور جمعی وابسته‌اند—باوری که اگر شکسته شود، همه‌چیز فرو می‌ریزد.

چرخه فریب و ترس

روان‌شناسان نشان داده‌اند که ترس از فریب خوردن می‌تواند به اضطراب پارنوییدی منجر شود. زیگموند فروید در «تمدن و ملالت‌های آن» می‌گوید: «انسان در تلاش برای امنیت، خود را در قفس ترس محبوس می‌کند» (Freud, 1930/1961, p. 88). در سیاست، این ترس دوسویه است: حاکمان از افشای فریب خود و از دست دادن کنترل می‌ترسند، و مردم از گول خوردن توسط وعده‌ها هراس دارند. هرچه توهم قدرت عمیق‌تر شود—مانند دیکتاتورهایی که با پروپاگاندا حکومت می‌کنند—ترس از فروپاشی آن نیز شدیدتر می‌گردد (Arendt, 1951/1973, p. 344).

ضرب‌المثل پارسی و تأملات

ضرب‌المثل بازسازی‌شده—"هر کسی متوهم‌تر، ترسش بیشتر؛ هر کسی متوهم‌تر، ترس از او هم بیشتر"—این چرخه را به زیبایی نشان می‌دهد. هرچه فرد یا سیستمی بیشتر در توهم کنترل غرق شود، ترس درونی‌اش از فریب خوردن و ترس بیرونی دیگران از او فزونی می‌یابد. این الگو را در تاریخ نیز می‌بینیم: رژیم‌هایی که با فریب و توهم قدرت خود را حفظ کرده‌اند، مانند نظام‌های توتالیتر، همواره در وحشت فروپاشی بوده‌اند (Arendt, 1951/1973).

نتیجه‌گیری:

سیاست و حکمرانی، به‌عنوان توهمی ریشه‌دار در فریب، نه‌تنها واقعیتی شکننده دارند، بلکه ترسی پایان‌ناپذیر را در خود و اطراف خود می‌پرورانند. هرچه این توهم عمیق‌تر شود، ترس از فریب خوردن و از دست دادن کنترل—چه در میان حاکمان، چه جناح‌ها، چه مردم—بزرگ‌تر می‌گردد. این مقاله نشان داد که فریب و ترس، چون سایه‌هایی از توهم، ذات سیاست را شکل می‌دهند و ما را به تأمل در این پرسش وا می‌دارند: آیا می‌توان از این چرخه رهایی یافت، یا این سرنوشت ناگزیر انسان در جست‌وجوی قدرت است؟

منابع و مآخذ:

• ابن منظور. (1414ق/1993م). لسان‌العرب. بیروت: دار صادر.
• Arendt, H. (1951/1973). The Origins of Totalitarianism. Harcourt Brace Jovanovich.
• Foucault, M. (1975/1995). Discipline and Punish: The Birth of the Prison. (A. Sheridan, مترجم). Vintage Books.
• Freud, S. (1930/1961). Civilization and Its Discontents. (J. Strachey, مترجم). W.W. Norton & Company.
• Kluge, F. (2002). Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. Walter de Gruyter.
• Liddell, H. G., & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. Oxford University Press.
• Stirner, M. (1844/1995). The Ego and Its Own. (S. Byington, مترجم). Cambridge University Press.

معرفی سه کتاب برای مطالعه بیشتر:

• میشل فوکو - مراقبت و تنبیه (Discipline and Punish): این کتاب به تحلیل قدرت به‌عنوان یک ساختار توهمی و وابسته به فریب می‌پردازد و درک عمیقی از رابطه سیاست و کنترل ارائه می‌دهد.
• هانا آرنت - خاستگاه‌های توتالیتاریسم (The Origins of Totalitarianism): کاوشی در چگونگی شکل‌گیری توهم قدرت در نظام‌های سیاسی و ترس ناشی از آن.
• ماکس اشتیرنر - یگانه و دارایی او (The Ego and Its Own): اثری فلسفی که مفاهیم دولت و قدرت را به‌عنوان توهمات ذهنی به چالش می‌کشد.

اسرائیل - سرزمین جعلی، جنایتکار جنگی

نویسنده: تابان خواجه‌نصیری

چکیده:

این مقاله به بررسی تاریخی و انتقادی اسرائیل به عنوان یک کشور جعلی و نامشروع می‌پردازد که با زور و فشار غرب، به ویژه بریتانیا و آمریکا، در خاورمیانه به وجود آمده است. مقاله به جنایات جنگی، نسل‌کشی و سرکوب مقاومت فلسطینیان اشاره دارد و همچنین به اعتراضات و حقوق مسلمانان در این رابطه نگاهی انداخته و راه‌حل‌هایی را پیشنهاد می‌دهد.

مقدمه:

امروزه جهان با بحران‌ها و ناپایداری‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، اما یکی از منابع اصلی این آشوب، حضور اسرائیل به عنوان یک کشور که به صورت نامشروع و با اجبار غرب، به ویژه بریتانیا و آمریکا، در خاورمیانه به وجود آمده است. با گذشت بیش از هفت دهه از اشغال فلسطین، اسرائیل نه تنها به عنوان یک کشور جعلی در نظر گرفته می‌شود، بلکه به دلیل جنایات جنگی، نسل‌کشی و سرکوب شدید مقاومت فلسطینیان، به یک موضوع جنجالی در سطح جهانی تبدیل شده است. این مقاله با نگاهی انتقادی به تاریخچه تأسیس اسرائیل، جنایات آن و پیامدهای اجتماعی و سیاسی که بر مردم فلسطین و جهان داشته است، می‌پردازد. همچنین، به بررسی اعتراضات و حقوق مسلمانان در ارتباط با این موضوع و پیشنهاد راه‌حل‌هایی برای مقابله با این ظلم اشاره خواهد کرد.

بدنه مقاله:

تاریخچه نامشروع:

اسرائیل در سال ۱۹۴۸ با پشتیبانی بریتانیا و آمریکا و با بی‌توجهی به حقوق مردم فلسطین، بر سرزمین فلسطین تأسیس شد. این کشور که خود را از یهودیان سراسر جهان ساخته، از همان ابتدا با حملات و اشغالگری‌های خود، جهان را به جنگ و ناامنی کشانده است.

جنایات جنگی:

اسرائیل در طول تاریخ خود از اعمال وحشیانه دریغ نکرده و در درگیری‌های اخیر، بیش از ۴۳۰۰۰ مسلمان را در غزه به قتل رسانده است. تحقیقات اخیر و گزارش‌های سازمان ملل و منابع محلی تأیید کرده‌اند که از اکتبر ۲۰۲۳ تا اکتبر ۲۰۲۴، این تعداد کشته‌شدگان به ویژه در نوار غزه به بیش از ۴۰ هزار نفر رسیده است. این جنایات در شکایت آفریقای جنوبی علیه اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) مطرح شده و این دادگاه در ژانویه ۲۰۲۴ اقدامات موقتی علیه اسرائیل برای جلوگیری از نسل‌کشی صادر کرده است. همچنین، دادستان ارشد دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) در مه ۲۰۲۴ درخواست حکم جلب علیه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، و یوآو گالانت، وزیر دفاع این کشور، به اتهام جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت داده است.

سرکوب مقاومت:

مقاومت فلسطینیان که تنها به دنبال بازپس‌گیری سرزمین اجدادی خود هستند، با شدیدترین شکل ممکن سرکوب شده و می‌شود. این مقاومت بی‌سلاح، در مقابل یک دستگاه جنگی پیشرفته و با حمایت غرب قرار دارد.

اعتراضات مسلمانان:

در شرایط کنونی، اعتراضات گسترده مسلمانان در سراسر جهان، به ویژه در اروپا و آلمان، علیه ظلم و جور اسرائیل و سیاست‌های حمایتی غرب از این کشور است. این اعتراضات ریشه در تاریخ تاریک نازیسم و هولوکاست دارد که امروزه مردم فلسطین باید تاوانش را پس دهند. نازیسم و راست افراطی دوباره در آلمان و اروپا با هدف جدیدی علیه مسلمانان شکل گرفته است.

دعوت ترامپ از نتانیاهو:

به تازگی، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، که اکنون بار دیگر به عنوان رهبر دولت جدید معرفی شده، در یک دیدار علنی که تنها یک هفته تا ده روز پیش انجام شد، از بنیامین نتانیاهو دعوت کرده است. این دیدار و حمایت ترامپ از نتانیاهو با وجود اتهامات جنایات جنگی علیه او، نشان از بی‌توجهی آشکار به عدالت بین‌المللی دارد.

پیشنهادات و راه‌حل‌ها:

• پلیس آلمان و نیروهای امنیتی در غرب باید از استفاده خشونت‌آمیز علیه مسلمانان خودداری کنند؛ مردمی که از همه طرف مورد تهدید قرار گرفته‌اند.
• حق دفاع از خود و مبارزه با اشغالگران اسرائیلی حق مسلم مردم فلسطین است.
• حمایت از این مبارزه وظیفه همه مسلمانان جهان است.

نتیجه‌گیری:

این تنش‌ها نه تنها جهان را به بی‌ثباتی کشانده، بلکه اعتبار و آبروی آمریکا، بریتانیا و به خصوص آلمان را به شدت خدشه‌دار کرده است. دعوت ترامپ از نتانیاهو در این شرایط، بیش از پیش بی‌اعتباری غرب را در حمایت از عدالت و حقوق بشر نشان می‌دهد.

منابع و مآخذ:

1. "The Ethnic Cleansing of Palestine" - Ilan Pappé - به بررسی پاکسازی قومی فلسطینیان در زمان تأسیس اسرائیل می‌پردازد.
2. "Palestine: Peace Not Apartheid" - Jimmy Carter - نگاهی به سیاست‌های اسرائیل و مقایسه آن با آپارتاید دارد.
3. "The Question of Palestine" - Edward W. Said - تحلیلی عمیق از مسئله فلسطین و حقوق مردم فلسطین ارائه می‌دهد.

این کتاب‌ها به علاقه‌مندان کمک می‌کنند تا دید عمیق‌تری از مسائل فلسطین و جنایات اسرائیل به دست آورند.

نویسنده: تابان خواجه‌نصیری

از اکتبر ۲۰۲۳، به دنبال تشدید درگیری‌های اسرائیل و حماس، جنبش‌های اعتراضی در سراسر جهان به سمت شرکت‌های چندملیتی آمریکایی منعطف شده‌اند. این اعتراضات، که به دلیل حمایت ادراک شده از سیاست‌های اسرائیل یا دولت آمریکا شکل گرفته‌اند، به ویژه در مقابل فروشگاه‌های زنجیره‌ای مانند استارباکس، مک‌دونالدز، کوکا-کولا و دیگران برگزار شده‌اند. این مقاله به بررسی این اعتراضات، با تمرکز بر نمایش اعتراضی جلوی استارباکس، می‌پردازد.

این مقاله به تحلیل تظاهرات و نمایش‌های اعتراضی علیه شرکت‌های آمریکایی پس از وقایع اکتبر ۲۰۲۳ می‌پردازد و به طور خاص، نمایش اعتراضی جلوی استارباکس را شرح می‌دهد. همچنین، نظریه‌ای مطرح می‌شود مبنی بر این که این اعتراضات ممکن است بخشی از یک استراتژی تبلیغاتی باشند.

در یکی از نمایش‌های اعتراضی، افرادی، عمدتاً دختران جوان، پس از خرید لیوان قهوه استارباکس، آن را روی زمین می‌ریزند و به نشانه تظاهرات علیه سیاست‌های اسرائیل، با بدن‌هایی که به نمادینه‌ای با خون آغشته شده‌اند، بر زمین می‌خوابند. افرادی نیز پرچم اسرائیل را که به ظاهر پاره و نخ‌نما شده اما در واقعیت دست‌نخورده است، نشان می‌دهند. این صحنه‌ها توسط افراد حاضر فیلم‌برداری شده و در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود.

یکی از علل اصلی اعتراضات علیه استارباکس، موضع‌گیری این شرکت در برابر اتحادیه کارگران خود بود. اتحادیه کارگران استارباکس به حمایت از مردم غزه پرداخت و استارباکس در پاسخ، اتحادیه را به دادگاه کشاند که این اقدام به عنوان حمایت از اسرائیل تفسیر شد.

• مک‌دونالدز: این شرکت به دلیل حضور در اسرائیل و حمایت‌های تجاری از این کشور، هدف بایکوت و تظاهرات قرار گرفته است.
• کوکا-کولا: مانند مک‌دونالدز، به علت ادراک عمومی از حمایت از اسرائیل، مورد اعتراض قرار گرفته است.
• نایک: به دلیل اسپانسرینگ و همکاری‌های تجاری در اسرائیل، تظاهراتی علیه این شرکت صورت گرفته است.

مطرح شده است که ممکن است این نمایش‌ها و تظاهرات بخشی از یک استراتژی تبلیغاتی برای جلب توجه به این شرکت‌ها باشد، هرچند این نظریه به دلیل ریسک‌های تجاری و اعتباری، پذیرش ساده‌ای ندارد.

تظاهرات علیه شرکت‌های آمریکایی پس از درگیری‌های اکتبر ۲۰۲۳، نشان‌دهنده تمایل عمومی برای اعمال فشار اقتصادی به عنوان ابزاری برای تغییر سیاست‌های خارجی و داخلی است. در حالی که نظریه تبلیغاتی جالب توجه است، به نظر می‌رسد این اعتراضات بیشتر به دلیل موضع‌گیری‌های سیاسی و اجتماعی واقعی رخ داده‌اند تا استراتژی بازاریابی.

• وبسایت‌های خبری مانند BBC, Reuters, و Al Jazeera.
• گزارش‌های رسانه‌های اجتماعی و ویدئوهای مرتبط با تظاهرات.
• بیانیه‌ها و اطلاعیه‌های رسمی شرکت‌ها و اتحادیه‌ها.

• "The BDS Movement: Boycott, Divestment, Sanctions" توسط Omar Barghouti
• "Corporate Social Responsibility: The Good, the Bad and the Ugly" توسط Subhabrata Bobby Banerjee
• "The Age of Extremes: A History of the World, 1914-1991" توسط Eric Hobsbawm

• "The Impact of Political Consumerism on Multinational Corporations: The Case of BDS" منتشر شده در Journal of International Business Studies.

توجه: منابع معرفی شده برای تسهیل درک بیشتر از موضوع هستند و ممکن است برخی از آنها به طور مستقیم به این وقایع خاص اشاره نداشته باشند اما مفاهیم مرتبط را پوشش می‌دهند.

تحلیل روانشناختی رفتارهای تحقیرآمیز و خشونت‌آمیز در استادیوم‌های ورزشی