::: جهت مشاهده و مطالعه مطالب تازه به مرور این صفحه ادامه‌دهید!

أَلا إِنَّ لِلَّـهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ قَدْ يَعْلَمُ ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ وَ يَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا وَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ

بدانید هر آنچه که در آسمان‌ها و زمین است، فقط از آن خداست. خدا، هم از احوالتان باخبر است، هم از روزی که مردم را به‌سوی خود بازمی‌گرداند و او آنها را از کارهایشان باخبرشان می‌سازد؛ زیرا خدا بر همه چیز آگاه است.

نور - ۶۴

دو نشریه‌ی معتبر ورایتی و پیپل اخیرأ به مناسبت رونمایی از مستندی که از زندگی و آثار مایکل جی فاکس - اکنون ۶۱ ساله - ساخته شده است، با او مصاحبه‌هایی داشته‌اند که در این مصاحبه‌ها این بازیگر محبوب و سرشناس «بازگشت به آینده» دقایق و حقایقی از زندگی و دوران کار حرفه‌ای‌اش در هالیوود آشکار می‌سازد که واقعاً تکان‌دهنده است. او تعریف می‌کند که چطور در کانادا از مدرسه اخراج شده و زمانی که به هالیوود رفته تنها ۱۸ سال داشته بدون پول و رابطه و شناختن کسی، تنها با اتکاء به استعدادش در بازیگری برای تست اجرای نقش‌ در فیلم‌ها شرکت می‌کرده در حالی که پیش از دستیابی به موفقیت در هالیوود، همان روز قبل برای پیدا کردن چیزی برای خوردن تا کمر در زباله‌دانی‌ها شیرجه می‌زده است. مایکل جی فاکس که اکنون بیش از سه دهه است که با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می‌کند برای خانواده‌اش همس، و چهار فرزندش (بزرگارین‌شان ۳۳ ساله و کوچکترین‌شان ۲۱ ساله) و دوستان و دوستی‌ها ارزش بسیاری قایل است.

دکتر بهرام مقدادی (۱۴۰۲-۱۳۱۸)، مترجم، منتقد ادبی و استاد برجسته زبان و ادبیات انگلیسی در ۸۴ سالگی درگذشت.

ولادیمیر ناباکوف شاعر، نویسنده و منتقد مشهور روسی آمریکایی بود. او یکی از رمان‌نویسان ماهر عصر خودش بود و به عنوان معروف‌ترین رمان او می‌توانیم به اثر لولیتا اشاره کنیم. اثری که به دلیل توصیفات دراماتیک و طرح‌های دقیق ساختار یافته‌اش بسیار مورد توجه قرار گرفت.

بیشتر : اینجا - در شبکه خبر صدا و سیما ،

کلیپ ترانه‌ای به نام «Heart on My Sleeve» - قلبی روی آستینم - که طرح آن به شکل «قلبی روی یک آستین» طراحی شده است، آهنگی است که توسط کاربری با شناسه ghostwriter977 در شبکه اجتماعی تیک تاک (TikTok) نوشته و تولید شده است. آواز «Heart on My Sleeve» توسط هوش مصنوعی (AI) تولید شده است که بسیار شبیه این خوانندگان و آهنگسازان کانادایی به نام Drake و The Weeknd است. این آهنگ در ۴ آوریل ۲۰۲۳ در پلتفرم‌های مختلف چون Apple Music ، Spotify و یوتوب منتشر شده است.

روی پلاکارد نوشته شده است: «اگر دموکراتی، ساکت!»

یادداشت‌های فرعی مرتبط



لینک های مرتبط

Truth is stranger than fiction, but it is because Fiction is obliged to stick to possibilities; Truth isn’t. The difference between fiction and nonfiction is that fiction must be absolutely believable. Fiction and non-fiction are only different techniques of storytelling.” – Mark Twain

When You Are Old
by: William Butler Yeats

When you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;

How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;

And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.

در یک آزمایش ادبی پیشگامانه، «آلفرد اینس» نویسنده رمان کوتاه (Novella) صفر «Zero» را نوشته است، این اولین رمان علمی-تخیلی هیجان انگیز است که تقریباً به طور کامل توسط مدل پیشرفته زبان هوش مصنوعی GPT-4 ساخته شده است.

«صفر» داستان جذاب دنیایی آینده‌نگری را روایت می‌کند که در آن دو جناح، Skybourne و Deepborn، در یک مبارزه کیهانی روی دستیابی به سیاره مرموز «صفر» شدیداً درگیر شده‌اند. شخصیت‌های رمان، طرح داستان و بیشتر داستان توسط GPT-4 با حداقل راهنمایی‌های نویسنده ساخته شده‌اند. این رمان کوتاه تنها در طول یک روز نوشته شده است. طرح روی جلد رمان نیز توسط مولد تصویر Open AI، DALL-E 2 تولید شده است.

«داستان کوتاه» یک اثر داستانی منثور است و اکثر اصطلاحاتی که ما برای تجزیه و تحلیل اجزاء، انواع و تکنیک های مختلف روایی که برای «رمان» به کار می‌بریم، در داستان کوتاه نیز کاربرد دارد و می‌توانیم استفاده کنیم و به کار ببریم. «داستان کوتاه» با «حکایت» تفاوت دارد. «حکایت» یعنی «روایت ساده و بدون تفصیل یک حادثه یا رویداد» در حالی که در «داستان کوتاه» ما یک طرح و طراحی از پیش تعیین شده داریم. طرح را به گونه‌ای خاص که با توجه به طرح شروع می‌کنیم، ان را به مرور بسط می‌دهیم و شخصیت‌ها که تعدادشان خیلی کم و محدود است، افکار و اعمالی دارند، وارد داستان می‌شوند، کنش دارند، اثر می‌گذارند و بعد با توجه به طرح و نقطه اوج داستان، در موقع یا موقعیتی که داستان ‌نویس می‌خواهد و می‌پسندد از داستان خارج می‌شود. در «داستان کوتاه» شخصیت‌ها با هم تعامل دارند اما در حکایت‌ها، نیازی به ذکر دیالوگ‌ها و تعاملات شخصیت‌ها نیست. در «داستان کوتاه» نویسنده سازمان‌دهنده تمام امور داستان است. شکل طرح داستان می‌تواند کمیک، تراژیک، رمانتیک یا طنز باشد. نویسنده می‌تواند انتخاب کند که داستانش را به چه صورت و در چه حالتی پیش ببرد. داستانهای کوتاه معمولا یا در حالت فانتزی رخ می‌دهند و یا در حالت رئالیستی (واقع‌گرایانه) و ناتورالیستی (طبیعت ‌گرایانه). خواندن داستان کوتاه معمولا بین نیم ساعت تا دو ساعت به طول می‌انجامد و به قول ادگار آلن‌پو که به نوعی او را مبتکر داستان کوتاه می‌دانند نباید بیشتر از دو ساعت طول بکشد. همانطور که گفته شد تعداد شخصیت‌های یک داستان کوتاه بسیار کم و اندک است. شما در بسیاری از داستان‌های کوتاه می‌بینید که تعداد شخصیت‌های اصلی داستان در نهایت به دو تا سه نفر ختم می‌شود.

یادداشت‌های فرعی مرتبط



لینک های مرتبط

---

کلارا کرمی، زاده تهران و کارشناس ارشد روزنامه‌نگاری از دانشگاه دورتمند آلمان است. وی در کنار تجربیاتش در حوزه رسانه، ترجمه ۱۰ عنوان کتاب از کورت تپرواین، ۱۵ عنوان کتاب در حوزه کتاب کودک و نوجوان و نیز مقالات و مصاحبه‌های بسیاری را در کارنامه خود دارد. او همچنین دستی در شعر و بازیگری تآتر داشته است.

متونی که به این ترتیب اینجا در سایت قرار می‌گیرند «کپی‌رایت» دارند. لطفا بدون اجازه کتبی و هماهنگی قبلی در نشریه چاپی و یا سایت یا وبلاگ آنلاین خود منتشر نکنید.

---

یادداشت‌های فرعی مرتبط



لینک های مرتبط

اگر در زبان فارسی، واژه «ادبیات از «ادب» و «ادبی» می‌آید، واژه «Literature» از واژه‌ی «Litera» می‌آید به معنی «نامه» یا «حرف»، بیانی که تمام جان کلامش، تولید ادبی است، مجموعه‌ای از تصاویر و همراه با زبانی تخیلی که افکار و احساسات و تجربیات انسان را ذهن مخاطب به تصویر می‌کشد. اصلا کار ساده‌ای نیست که شما مطلبی بنویسید که پشت سر هم تصاویری در ذهن خواننده متن شما ایجاد کند تا او را برای لحظه‌ای از دنیای خودش جدا کند و وارد دنیای شاعر یا نویسنده ان متن کند، به فکر فرو برد، بخنداند یا برای لحظه‌ای چه بسا یک عمر بگریاند. من از کودکی سرگشته‌ی این فضا و دنیای جادویی هستم و در تمام این پنج دهه که از عمرم می‌گذرد فقط در حال آموختنم. شما اینجا، برخی از یادداشت‌ها، برخی از اشعار و یا داستان‌ها و داستانک‌های مرا خوانده‌ و دنبال کرده‌اید. تمامش، طرح ها و اتودهایی است برای تمرین، فقط تمرین، نوشتن، بازنویسی، خواندن و بازخوانی مداوم متون ... آیا این تکاپو را پایانی هم هست؟ بواقع نمی‌دانم. خودم را در فضایی که خودم می‌سازم رها می‌کنم و بعد اجازه می‌دهم تا افکار بیایند و بروند. از میان این رفت و آمدها، متن و مطلبی به یادگار می‌نویسم، بسیاری از این یادداشت ‌ها حتی مجالی برای ماندن در صفحه یا صفحات سایت پیدا نمی‌کنند. ادبیات بسیار بسیار ارزشمند است. تنها مطالبی از ما باید بماند که ارزش‌اش را داشته باشد. در سایت من اگر تصویری که به همراه این متن آمده است را بخاطر بسپترید، با یادداشت ‌هایم از خواندن و نوشتن از متون ادبی بویژه متون کلاسیک با من برای لحظاتی همراه می‌شوید. چرا ما به این متون اهمیت می‌دهیم. چرا نویسندگان این نوع متون را نویسندگان و یا شعرای برتر می‌دانیم؟ در ایران کنونی، ادبیات و شعر و ترانه و‌ موسیقی و بسیاری از هنرهای دیگر بازیچه مشتی کاسب مطبوعاتی و ناشر مفت‌خور است که هیچ سررشته‌ای نه از هنر دارند، نه از نوشتن و نه هیچ میانه‌ای با خواندن دارند. پسرک نوجوانی که برای اولین بار چند ترانه نوشته، چند موسیقی ساخته، آلبوم منتشر می‌کند، داستان و شعر می‌نویسد و با رانت و پارتی‌هایی که در وزارت ارشاد دارد ناگهان مجوز نشر گرفته و می‌گیرد چرا چون نپوی شاعری سطحی و درپیت است که ده‌ها جلد کتاب شعر منتشر کرده است به لطف همین باندها و رانت‌ها و آشنایان و آشنایی‌ها، ناگهان توسط رسانه‌ها نویسنده معروف خطاب می‌شود، ناگهان شاعر محبوب، خواننده‌ی مشهور لقب می‌گیرد. اینها که اینها تولید می‌کنند ماندگار نیست و نمی‌ماند. جنس ادبیات، چیز دیگری است. متفاوت است. چهارصد سال بعد که بگذرد، شعرا و نویسندگان، موسیقیدان و نقاشان چهار صد سال بعد خواهند گفت چه کسی شاعر و نویسنده و ترانه‌سرا و خواننده بود چه کسی نپوی فلان شاعر درپیت سطحی نگر، سطحی‌نویس، مزدور و بدبخت اجنبی! در کار نوشتن، چه در سطح ادبی یا ژورنالیسم، نویسنده باید که صراحت داشته باشد. صراحت در بیان حقایق، حقایق محض! در حال حاضر، افتضاحی که در سطح رسانه‌های چاپی یا صوتی و تصویری می‌بینیم یک فاجعه است. فاجعه‌ای تاریخی، چهارصد سال بعد باید بگذرد تا مردمان عادی، عمق این فاجعه را بفهمند و بیابند. - تابان خواجه‌نصیری

داستانک: «شب»

دوستی از من پرسید ماجرای این «بوی فرش خیس» چیست؟ من باید داستان «شب» را برایش می‌گفتم تا متوجه شود!

      

روی پلاکارد نوشته شده است: «اگر دموکراتی، ساکت!»

پیش از اختراع ماشین چاپ و آغاز صنعت چاپ و نشر، اولین و ابتدایی‌ترین نوع روزنامه‌نگاری محدود بود به حرف و حدیث‌های مردم. تجار، ملوانان و ماجراجویان و مسافران سرزمین‌های دور و نزدیک که اولین روزنامه‌نگارانی بودند که اخبار سرزمین‌های دور و نزدیک را جمع‌آوری می‌کردند و این اخبار را با خود به سرزمین مادری و وطن‌شان می‌آوردند و اینها بودند که اخبار و داستان‌های خبری را برای دیگران «روایت» می‌کردند. پس از اینها، دوره‌گردان و فروشندگان خرد کالا و خدمات بودند که روایت‌هایی را که شنیده بودند برای مردمان عادی دیگری که می‌دیدند بازگو می‌کردند. همین جا ببینید که «روزنامه‌نگاری» تا چه حد به «بازاریابی» و «فروش» کالا و خدمات نزدیک است. ... پس از اینها قدیمی‌ترین نسل از کاتبان دست به کار می شدند و آنچه از روایت‌های مختلف شنیده و دیده بودند برای استفاده آیندگان بر روی پوست حیوانات و برگ درختان و بعدها بر روی کاغذ می‌نوشتند تا برای نسل‌های آینده باقی بماند. روزنامه‌نگاری به شکل سنتی و پس از اختراع چاپ اما در اواسط قرن شانزدهم در ونیز ایتالیا در قالب «اعلامیه‌های مکتوب» که به قیمت یک گزتا (واحد پول ونیز دران زمان) فروخته می‌شد اما بسیاری شروع رسمی روزنامه نگاری را از قرن ۱۸ می دانند. جمع آوری و توزیع و پخش اخبار و اطلاعات به شکل صوتی و تصویری در قالب رادیو تلویزیون از قرن بیستم و اینترنت هم همانطور که می‌بینید از اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم آغاز شد.

معتقدم و سخت بر اين نظر، چون هميشه، تاکيد و پافشاري دارم که ما در ايران امروزمان روزنامه نگار به معناي‌ واقعي کلمه يعني ژورناليست نداريم. ژورناليسم داراي ارکاني است که به دلايل مختلف در اين گوشه از دنيا (خاورميانه و شرق دور) فراموش شده است. روزنامه نگاري در ايران فاقد دقت، کنجکاوي و حرکت در سمت و سوي منافع مردم است. اين آفتي است که به جان اين رشته در اين مملکت افتاده است و اگر فردي از جان گذشته، بخواهد فقط يکي از اين ارکان را مورد توجه و عنايت قرار دهد، ديگر نامش را در هيچ روزنامه و رسانه اي نخواهيد يافت. روزنامه نگاري که بخواهد اطلاعات و اخبار و آمار و ارقام صحيح را با دقت جمع آوري کند از همان ابتدا به در بسته زده است، به غلط هدايت می‌شود و به سادگي خواهيد ديد که هيچ مرکز و اداره و سازمان خبری و آماري حاضر به پاسخگويي صريح و صحيح به او نيست. در اينجا، ناگهان تمام منابع ارتباطي و اطلاعاتي، طبقه بندي شده و محرمانه تلقي می‌شوند. (تابان خواجه‌نصیری، تهران - سی و یکم شهریور ماه ۱۳۸۷)

درباره روزنامه‌نگاری اگر بخواهیم چیزی بگوییم همین قدر کافی است که یادی کنیم از «گابریل گارسیا مارکز» نویسنده کلمبیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات. مارکز از روزنامه‌نگاری به عنوان بهترین حرفه جهان یاد می‌کند. این نویسنده فقید "صد سال تنهایی" که خود نویسندگی را با روزنامه‌نگاری آغاز کرده است می‌گوید: "هیچ شغلی بهتر از روزنامه نگاری نیست."

پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مقطع کارشناسی (لیسانس) به سازمان صدا و سیما رفتم و در آنجا به مدت دو سال در اداره بین الملل و نیز برای گروه ورزش در تولید مشغول به کار شدم. ترجمه متون بسیار متعدد و مهمی در آن سازمان بر عهده ام قرار گرفته که دو اساسنامه‌ی اتحادیه‌های سازمانهای رادیوتلویزیونی آسیا و اقیانوسیه موسوم به ABU ‌و سازمانهای رادیوتلویزیونی کشورهای اروپایی موسوم به EBU از جمله مهمترین ترجمه‌های تخصصی ام در آن سازمان بود. همچنین ترجمه اپیزودهای برخی برنامه های ورزشی متعددی که در آن مقطع زمانی در جدول پخش برنامه های ورزشی تلویزیون قرار داشت بر عهده ام بود.

همان زمان در اوایل دهه ۷۰ برخی از اولین کارها و اخبار علم و فن‌اوری‌های مهم آن زمان در زمینه‌های مختلفی چون ارتباطات و بخصوص ارتباطات ماهواره‌ای نیز مقالات متعددی در رابطه با رویدادهای ورزشی مهم همچون المپیک و یا تجهیزات پخش رادیوتلویزیونی و ارتباطات ماهواره ای و ... در هفته‌نامه سروش منتشر شد. در اوایل دهه ۷۰ و بعد از اواسط دهه ۷۰ همکاریم با سازمان‌های فرهنگی و هنری، چاپ و نشر کتاب و ناشرین و مطبوعات به صورت جدی آغاز شد و اولین کارهای روزنامه‌نگاری‌ام از جمله مصاحبه‌ها، مقالات و نوشته‌ها و پژوهش‌هایم در نشریاتی چون علم الکترونیک و کامپیوتر، شبکه و ... و بعدها در نشریات دیگری چون «فرهنگ مردم» و ... منتشر شد. از آن سالها، دو سه مطلب و مقاله و مصاحبه‌هایی که داشتم بسیار برجسته بود: در «علم الکترونیک و کامپیوتر» برای اولین بار در چارچوب یک سری مقالات پشت هم اولین کسی بودم که در مطبوعات شروع کردم به آموزش مفاهیم اولیه و اساسی وب و اینترنت و علی الخصوص شروع کردم به آموزش زبان علامت‌گذاری HTML و جاوااسکریپت. دیگر، حاصل بیش از شش ماه پژوهش وضعیت موجود اینترنت و کارکرد و کاربرد حرفه‌ای آن در آن زمان و آن سالها، منجر شد به نگارش چندین و چند گزارش مختلف، از جمله پژوهشی تحت عنوان «سایبرپانک» که در علم الکترونیک و کامپیوتر منتشر شد.

از اوایل دهه هشتاد تا حال حاضر مقالات و مطالب و ترجمه‌هایم اکثرا در همین سایت و در وبلاگ‌های مرتبط و یا سایت‌های مرتبط و بعد چاپ و نشر آنها در مطبوعات و نشریات متعدد بوده است که برخی از آنها به مرور به عنوان نوع یا نمونه ای از کارهای ترجمه‌ام برای دریافت به صورت فایل پی دی اف یا لینک فعال به منبع روی سایت یا اینترنت قرار می گیرد.

بیشتر